Craniosacraal therapie

Cranio sacraal therapie is een holistische behandelmethode die voortkomt uit de osteopathie.
De Amerikaanse osteopaat W.G. Sutherland ontdekte het grote belang van het cranio-sacrale systeem in het menselijk lichaam. Hij is dan ook verantwoordelijk voor de meeste technieken, zoals die tegenwoordig gebruikt worden. Rond 1940 startte onderwijs in de methode. Maar pas na 1985 vond er een explosieve groei plaats dankzij het werk van Dr. J. Upledger.

Door opvallende resultaten en nieuwe technieken heeft cranio zich ontwikkeld tot een zelfstandige therapie. De laatste jaren wordt, met name in Amerika, wetenschappelijk onderzoek verricht om de erkenning van deze therapie binnen de gezondheidszorg te ondersteunen.

Verbinding vanuit het lijf
In de Cranio behandel je geen symptomen en klachten, maar je verbindt je met het hele lichaam. Een ziekte vraagt niet alleen om een medische behandeling of het wegnemen van een klacht. Door te luisteren naar wat een symptoom eigenlijk te vertellen heeft, door te werken met de eigen wijsheid van het lichaam, kun je op een diep niveau met mensen of dieren en hun klachten werken. Door Cranio leren mensen en dieren zichzelf weer te voelen en komen dan in contact met wie ze in wezen zijn.

Het craniosacraal systeem 

Het craniosacraal systeem is een deelsysteem van het lichaam wat bestaat uit de bottige structuren van het hoofd (cranium) en het heiligbeen (sacrum) en het membraansysteem wat deze structuren verbindt: de dura (hersen- en ruggenmergvliezen). Hier bevindt zich het centrale zenuwstelsel met liquor (hersenvocht). De dura maakt deel uit van het geheel aan fasciën (bindweefsel) dat een heel uitgebreid netwerk vormt van structuren door het hele lijf die andere structuren zoals organen, spieren, botten, zenuwen verbinden, scheiden, ondersteunen, ophangen, vasthechten.

Het craniosacraal ritme

Binnen het craniosacraal systeem en het bindweefsel vindt een beweging plaats die we het craniosacraal ritme noemen. Dit ritme is onafhankelijk van ademhaling en hartslag en is overal op het lichaam te voelen. Dr. John Upledger heeft met een team van andere wetenschappers o.a. de relatie aangetoond tussen dit ritme en het craniosacraal systeem. Nog steeds wordt er veel wetenschappelijk onderzoek verricht naar dit ritme. Dit ritme wordt gebruikt voor diagnostiek en behandeling.

Fascie
De hersen- en ruggenmergvliezen maken onderdeel uit van een groot netwerk aan bindweefsel door het hele lichaam, ook wel fascie genoemd. Alle structuren in het lichaam (botten, spieren, organen, zenuwen, bloedvaten) zijn omhuld door fascie. Afhankelijk van de localisatie en de functie ter plekke kan de fascie juist heel elastisch (spieren, organen) tot juist vooral heel sterk en straf (hersenvliezen, botvlies) zijn. De mate van elasticiteit draagt bij aan het vermogen om vrij te kunnen bewegen en functioneren.

Spanning in de fascie
Verhoogde spanning in de fascie kan vele oorzaken hebben en veel klachten tot gevolg. In de Cranio wordt gewerkt aan het ontspannen van de fascie. Door de subtiele technieken  worden  de spanningen in het lijf veel beter gevoelt en kunnen kunnen gaan ontspannen.  Een ontspannen fascie geeft ruimte om te bewegen in de breedste zin van het woord.

De behandelen
De handen van de therapeut worden zeer zacht en losjes op het lichaam gelegd en laat ze in het cranio sacrale ritme mee bewegen. Daar waar de handen voelen dat het ritme verstoord is zit vaak een opeenhoping van afvalstoffen. Je kunt dit zelf onder andere voelen als warmte of als je erover heen gaat met je handen als een stroeve stroperige massa. Het kan ook harder aanvoelen als andere delen van het lichaam.

De therapeut houdt de handen op die plek en zal kijken of deze de doorstroming daar weer op gang kan krijgen . Ook degene die behandeld wordt kan dit voelen. Zo kan een paard hier op reageren door zijn hoofd te laten hangen of te gaan likken, kauwen of te gaan briesen. Het kan ook zijn dat hij eerst even onrustig wordt waarna hij het kan verwerken en daarna weer gaat likken, kauwen enz...Soms vallen ze zelfs bijna in slaap of gaan ze staan kwijlen wat het gevolg is van de diepe ontspanning die ze voelen.